วันอังคารที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2553

7 กันยายน 13.22 น.

หู ของฉันจะไม่รับรู้ อะไร
เสียงหัวเราะอันประหลาด ที่ส่งกลิ่นเน่าเหม็น
กำลังจะผ่านไป ผ่านความจริงที่ถูกมองข้าม
ไม่มีวันที่จะได้รับความยุติิธรรม

ไม่เป็นไร ฉันไม่ใส่ใจ
...กาลเวลา จะเป็นคำตอบสำหรับทุกอย่าง

6 กันยายน 13:30 น.

สายลมแห่งเดือนกันยายน ได้พัดพากลิ่นที่ไร้เหตุผล
ผ่านมายังก้นบึ้งในโลกของฉัน
ไม่แปลกเลยที่คนเหล่านั้น
จะไม่เข้าใจในอุดมการณ์และทัศนคติในการดำเนินชีวิตของฉัน
เพียงเพราะเขารู้จักฉันแค่ในบางมุม
...เขาจึงไม่เข้าใจ ในสันดาน ความเป็นไปและจิตใจของฉัน
เพราะมันยากแท้หยั่งถึง
และเขาก็รู้จักเธอแค่ในบางมุม เขาจึงไม่เข้าใจ จิตใจ และความเป็นไป
ในสันดานของเธอ เช่นกัน .......

เวลา 13:31 น.
ฉันไม่โกรธ ปล่อยความคิดเขาให้หลุดออกม
จากอารมณ์ผสมอะไรบางอย่างซึ
่งฉันเองก็ไม่แน่ใจ
ไม่มีประโยชน์ในการทวงถาม
หากฉันห้ามความคิดเขา เขาอาจไม่มีโอกาสได้พัฒนาสม
อง
ผู้มองโลกอย่างเอนเอียง
...มันคือความไม่แน่นอนของสสาร
สิ่งที่เปลี่ยน เวลาต่างหากที่เปลี่ยน ฉันคิดเช่นนั้น.
 
เวลา 13:34 น
เบื่อหน่าย กับชีวิตมนุษย์ที่โง่เขลา
ใช้ชีวิตที่งี่เง่า กับ เงา หลง กับกลิ่น รส รูป เสียง
ที่เปนเพียง สัจธรรม จอมปลอม....- -"


 

วันจันทร์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2553

31 กรกฎาคมเวลา 5:14 น.

ดวงอาทิตย์ที่อยู่ไกลดวงจันทร์

กำลังรอคำตอบจาก ฉัน

คำตอบทั้งหมดถูกซ่อนไว้ในกาลเวลา
...ฉันไม่อาจล่วงรู้ได้
เพราะฉันเป็นมนุษย์ผู้โง่เขลา

ที่กำลังวิ่งหนีเงาตัวเอง.....

ปะทะฝนที่ตกเเป็นใยละอองน้ำตา

ในขณะที่ฉันกำลังวิ่ง

ระยะทาง เวลา และจิตสำนึก

ฉันกำลังถูกเฝ้ามองจาก สิ่งเหล่านี้....

31 กรกฎาคมเวลา 5:15 น.

หนทางไกลเท่าไหร่ ฉันไม่หยั่งรู้

ในทุกวัน คล้ายคนบ้า

เหนื่อยกับการเดินทางบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิ
...
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทุกครั้งที่ฉันกระพริบตา

มันเปลี่ยนแปลง เปลี่ยนไป และอาจหวั่นไหว ในที่สุด

ขอต้อนรับความรู้สึกที่เกิดขึ้น

และไว้อาลัยให้กับ ความจริง ที่เกินจะแบกไว้

04 สิงหาคมเวลา 5:44 น.

เรื่องราวมากมายยังไม่เคยบอกกล่าว
ฉันไม่รู้จะเริ่มต้นมันยังไง
ความรู้สึกฉันมันคล้ายกับผู้ร้าย
ที่กำลังหนีการถูกตามล่า
หวาดระแวงทุกอย่างกระทั่งความรู้สึกตัวเอง
...โดดเดี่ยว เดียวดาย แต่สุขเหลือเกิน
นี่คือความสุข หรือความทรมาน
อาจเป็นความทรมานที่แสนมีความสุข
หรือมันคือการหลอกตัวเอง
ฉันพร่ำบอก....
สิ่งเดียวที่อาจไม่ชำระล้างออกจากร่างกายได้
นั่นคือ... ความรู้สึก

12 สิงหาคมเวลา 11:30 น.

มี ลมหาย ใจไปทำไม
เพื่อใคร.......
หรือเพื่อแลกเปลี่ยนอากาศ
ในตัวเอง......
ผ่านจิตสำนึกในความเป็นคน
...ที่ไม่มีแม้ความสมดุลในจิตใจ

 

21 สิงหาคมเวลา 13:25 น.

When the night has come
and the land is dark
and the moon is the only light i see
no i won't be afriad
just as long
...as u stand, stand by me